Czym są niedualne stany świadomości?

Niedualne stany świadomości to doświadczenia głębokiej jedności, w których granice między jaźnią a światem rozpuszczają się, ujawniając głębokie poczucie jedności i wzajemnych powiązań. W tych stanach przekraczamy ograniczenia ego, doświadczając życia z miejsca całości wykraczającego poza indywidualne ja. Ta zmiana przynosi wzmożone poczucie duchowego znaczenia, głębokiego zrozumienia, współczucia, wewnętrznego spokoju i często wzmacnia kreatywność, intuicję i wgląd.

W szkole hinduskiej filozofii Advaita Vedanta, niedualna świadomość jest opisywana jako realizacja ostatecznej prawdy wszechświata: jedności indywidualnego ja ( Atman ) z najwyższą świadomością lub uniwersalnym ja ( Brahman ). Według Advaita Vedanta, świat, który postrzegamy, jest iluzją ( Maya ), podczas gdy prawdziwa natura rzeczywistości jest niedualna — nie ma rozdziału między indywidualnym ja i uniwersalnym ja. W tym oświeconym stanie, jaźń rozumie siebie nie jako oddzieloną, ale jako nierozłączną część większej całości.

Podróż do niedualnej świadomości w Advaita Vedanta obejmuje głębokie samobadanie i refleksję nad naturą jaźni i świata. Proces ten ujawnia, że indywidualne ja nie jest odizolowane, ale jest w rzeczywistości wyrazem uniwersalnej świadomości. To przebudzenie, często nazywane „samorealizacją” lub „oświeceniem”, jest uważane za ostateczny cel ludzkiego życia.

Osiągnięcie stanu świadomości niedualnej jest uważane za szczyt duchowej uważności, oferujący wyzwolenie z cyklu narodzin i śmierci ( Samsara ) i przynoszący osiągnięcie wiecznej szczęśliwości ( Moksha ).